هر که جان در عشق جانان مى دهد
عشق جانان کشته را جان مى دهد
مى فراوان است و ساقى بس کريم
مى به سرمستان فراوان مى دهد
شاهد ما بس لطيف و نازک است
بوسه بر روى حريفان مى دهد
آب رو گر قطره اى پيشش بريم
در عوض درياى عمان مى دهد
جود او بخشيد عالم را وجود
لطف او پيوسته احسان مى دهد
گنج را در کنج ويران مى نهد
وان نشان ما را به پنهان ميدهد
سيد ما دست دستان مى برد
بعد از آن دستى به دستان مى دهد