شماره ٥٩٢: رند مست از بلا نينديشد

رند مست از بلا نينديشد

از فنا و بقا نينديشد

دردمندى که درد مى نوشد

خوش بود از دوا نينديشد

هر که خمخانه مى خورد به دمى

از مى جام ما نينديشد

عقل را پيش عشق قدرى نيست

پادشه از گدا نينديشد

بى نوائى که در عدم گردد

بى وجود از فنا نينديشد

دو سرا را به نيم جو نخرد

بلکه از دو سرا نينديشد

نعمت الله گنج اسما يافت

از عطاى شما نينديشد

نظرات نوشته شده

اولین نفر برای نظر دادن باشید و نظرتان را در مورد این شعر از طریق فرم زیر ارسال کنید.