شماره ٧٧٦: غبار معصيت از عفو پايمال شود
غبار معصيت از عفو پايمال شود
چو سيل واصل دريا شود زلال شود
درين بساط که نعمت ز هم نمى گسلد
اداى شکر کسى مى کندکه لال شود
چو شمع خودسرخودمى خورم ز غيرت عشق
چرا به گردن او خون من وبال شود
دلى چو نافه پر از خون گرم مى بايد
کجا به خرقه پشمين کس اهل حال شود
مباش غره به خوبى که دور چون برگشت
به يک دوهفته مه چارده هلال شود
سبکروان به فتادن ز پاى ننشينند
شکست شهپر موج شکسته بال شود
جدا ازان لب ميگون اگر شراب خورم
حباب در قدحم عقده ملال شود
غبار خاطرآن تيغ مى شود صائب
اگر چوآب گهرخون من زلال شود
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
نظرات نوشته شده