شماره ٧٢٠: ز خود برآمدگان رستگار مى باشند

غزلستان :: صائب تبریزی :: غزليات - بخش پنجم

افزودن به مورد علاقه ها
ز خود برآمدگان رستگار مى باشند
ز داروگير جهان برکنار مى باشند
ز دل غبار هوس دور کن که مهرويان
هلاک آينه بى غبار مى باشند
چه فارغند ز ياد بهشت مردانى
که در مقام رضا پايدار مى باشند
اگر دهند دو عالم به مطربى مستان
همان ز همت خودشرمسار مى باشند
چه مى شود به ته پاى خود نگاه کنند
جماعتى که به مطلب سوار مى باشند
ز معنى اند چه بى بهره طفل طبعانى
که محو خانه صورت نگار مى باشند
ز سيل حادثه حرفى شنيده اند، آنها
که آرميده درين روزگار مى باشند
ز انقلاب ندارند اهل صورت بيم
چو آب آينه بر يک قرار مى باشند
جماعتى که نيند از گداز خود غافل
چو شمع شب همه شب اشکبار مى باشند
سبکروان که زتعجيل عمر آگاهند
گرهگشا چو نسيم بهار مى باشند
چه ساده اند گروهى که با نظربازى
به فکر بوس وخيال کنار مى باشند
بهشت روى زمينند خوبرويانى
که در جناغ فراموشکار مى باشند
اگر به چرخ برآيند صاحبان نظر
همان چو نقش قدم خاکسار مى باشند
چو تخم سوخته صائب ستاره سوختگان
خجل ز تربيت نوبهار مى باشند



مشاهده برنامه در فروشگاه اپل




نظرات نوشته شده



نظر بدهید