شماره ٤٤٥: درد مى را به من خاک نشين بگذاريد
درد مى را به من خاک نشين بگذاريد
از پى خير بنايى به زمين بگذاريد
نقش اميد در آيينه نمايد خود را
هرکجا پاى نهد يار، جبين بگذاريد
قفل غمهاى جهان را بود از صبر کليد
دست چون غنچه به دلهاى غمين بگذاريد
روز والاگهران مى شود از نام سياه
دامن نام ز کف همچو نگين بگذاريد
نور از آينه بر خاک سکندر بارد
اثرى گر بگذاريد چنين بگذاريد
خاکسارى است نگهدار دل روشن را
پاس اين گنج گهر را به زمين بگذاريد
ما به شور از شکرستان جهان خرسنديم
اين نمک را به جگرهاى حزين بگذاريد
لاغرى ديده بد را زره داودى است
فربهى را به گهرهاى سمين بگذاريد
پيش سيلاب گرانسنگ فنا چون صائب
سد آهن ز سخنهاى متين بگذاريد
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
نظرات نوشته شده