شماره ٣٤٠: چرخ هرچند دل اهل هنر را شکند

غزلستان :: صائب تبریزی :: غزليات - بخش پنجم

افزودن به مورد علاقه ها
چرخ هرچند دل اهل هنر را شکند
چون خريدار که رسم است گهر را شکند
کاسه و کوزه افلاک، شکستن دارد
چند بيهوده دل اهل هنر را شکند
چه کمى چشم من از ابر بهاران دارد؟
چون ز مژگان به ميان دامن تر را شکند
اى گل ابر، من تشنه جگر را درياب
به دمى آب که صفراى جگر را شکند
دست بر صاف ضميران نبود لغزش را
لرزه موج کجا آب گهر را شکند؟
آب رونق به رخ کار پدر مى آرد
صائب آن نيست که بازار پدر را شکند



مشاهده برنامه در فروشگاه اپل




نظرات نوشته شده



نظر بدهید