شماره ٣٨٢: بهار آمد و گلهاى بوستان بشکفت
بهار آمد و گلهاى بوستان بشکفت
به خوش دلى و طرب روى دوستان بشکفت
بدان صفت که گل از باد نشکفد به چمن
ز باده باده کشان را بهار جان بشکفت
به ديده پرس که آبش چو آب در غلطيد
ز مى چو عارض خوبان دلستان بشکفت
گل از شراب بدانسان که بشکفد در جام
به کوى دوست گل از خون عاشقان بشکفت
بتان بترس قدم مى نهند بر لاله
که همچو شعله آتش به بوستان بشکفت
ز بس که غنچه دم بسته از صبا دم زد
درون پوست نگنجيد و در زمان بشکفت
چنان که گل به خوى مصطفى شکفت به خاک
رخم ز سوزن خاک ره بتان بشکفت
نسيم مشک جهان گير شد، چو خسرو را
ز ياد مدحت تو غنچه در دهان بشکفت
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
نظرات نوشته شده