شماره ٣٠٧: از فراق آن پرى هر دم فزون شد درد من
از فراق آن پرى هر دم فزون شد درد من
ساخت ظاهر درد دل را اشک و رنگ زرد من
تا بکى از عشق او جور و جفا خواهم کشيد؟
اى رفيقان، سوخت ديگر جان غم پرورد من
گر چه دور از آستان دوست گشتم خاک راه
کاش! روزى باد در کويش رساند گرد من
آتش عشق تو در جان من شيدا فتاد
شد مدد با آتش عشق تو آه سرد من
چون هلالى در غم عشق بتان سنگدل
محنت و اندوه خوبان برد خواب و خورد من
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
نظرات نوشته شده