«اصفهان» در غزلستان
- حافظ شیرازی
- «اصفهان» در غزلیات حافظ شیرازی
- فردوسی
- «اصفهان» در شاهنامه فردوسی
- بدو گفت ایدر برو به اصفهان
بر نیو گودرز کشوادگان - ازان پس ز کشور مهان جهان
برفتند یکسر سوی اصفهان - ز کرمان کس آمد سوی اصفهان
به جایی که بودند ز ایران مهان - به آیین فرزند شاهنشهان
به پیش اندرون موبد اصفهان - بدارید چون پیش بود اصفهان
ز هر سو پراگنده کارآگهان - چو آمد به نزدیکی اصفهان
پذیره شدندش فراوان مهان - ورا بود شیراز تا اصفهان
که داننده خواندش مرز مهان - هماکنون به خروار دینار خواه
ز گنج ری و اصفهان باژ خواه - دگر بهره زان بد قم و اصفهان
نهاد بزرگان و جای مهان