غزلستان
پربینندهترینها
فال حافظ
جستجو
ورود
برنامه ها
پشتیبانی مالی
بازی ترمل (Termle) بازی روزانه جستجوی کلمه
مشابه بازی وردل (Wordle) با چالش بیشتر
«هومان» در غزلستان
فردوسی
«هومان» در شاهنامه فردوسی
ده و دو هزار از دلیران گرد
چو هومان و مر بارمان را سپرد
به توران چو هومان و چون بارمان
دلیر و سپهبد نبد بیگمان
به سهراب آگاهی آمد ز راه
ز هومان و از بارمان و سپاه
چو هومان ورا دید با یال و کفت
فروماند هومان ازو در شگفت
ببستش ببند آنگهی رزمجوی
به نزدیک هومان فرستاد اوی
چو هومان ز دور آن سپه را بدید
دلش گشت پربیم و دم درکشید
به هومان چنین گفت سهراب گرد
که اندیشه از دل بباید سترد
به انگشت لشکر به هومان نمود
سپاهی که آن را کرانه نبود
به دیگر چو هومان سوار دلیر
دگر بارمان نامبردار شیر
به هومان چنین گفت کامروز هور
برآمد جهان کرد پر چنگ و شور
بدو گفت هومان که فرمان شاه
چنان بد کز ایدر نجنبد سپاه
به هومان چنین گفت کاین شیر مرد
که با من همی گردد اندر نبرد
بدو گفت هومان که در کارزار
رسیدست رستم به من اند بار
همی دیر شد تا که هومان چو گرد
بیامد بپرسیدش از هم نبرد
به هومان بگفت آن کجا رفته بود
سخن هرچه رستم بدو گفته بود
بدو گفت هومان گرد ای جوان
به سیری رسیدی همانا ز جان
بدو گفت رستم که او خود گذشت
نشستست هومان درین پهن دشت
چو پیران و نستیهن جنگجوی
چو هومان که بردارد از آب گوی
نگه کرد هومان بدید از کران
به گردن برآورد گرز گران
برآشفت گردافگن تاجبخش
بدنبال هومان برانگیخت رخش
عمودی که کوبنده هومان بود
تو آهن مخوانش که موم آن بود
بدو گفت هومان که ای شهریار
براندیش و آتش مکن در کنار
به هومان بفرمود کاندر شتاب
عنان را بکش تا لب رود آب
بلشکر چنین گفت هومان شیر
که ای رزم دیده سران دلیر
بپیچید هومان جنگی عنان
سپهبد بدو راست کرده سنان
چو بشنید هومان برآشفت سخت
چنین گفت با گیو بیدار بخت
همی گفت هومان چه مرد منست
که پیل ژیان هم نبرد منست
بدو گفت هومان که دادست مرگ
سری زیر تاج و سری زیر ترگ
چنین گفت هومان که امروز جنگ
بسازید و دل را مدارید تنگ
سپهدار هومان دمان پیش صف
یکی خشت رخشان گرفته بکف
ز تیر خدنگ اسپ هومان بخست
تن بارگی گشت با خاک پست
چنین پاسخ آورد هومان بدوی
که بیشی نه خوبست بیشی مجوی
که پیروزگر بود روز نبرد
ز هومان ویسه برآورد گرد
سپر بر سر آورد و ننمود روی
نگه داشت هومان سر از تیر اوی
چنین گفت هومان به بیداد و داد
چو فرمان دهد شاه فرخ نژاد
چو هومان بران زین توزی نشست
یکی تیغ بگرفت هندی بدست
فریبنده هومان میان دو صف
بیامد دمان بر لب آورده کف
ز هومان ویسه مرا خواستی
بخوبی زبان را بیاراستی
چو هومان و لهاک و فرشیدورد
چو کلباد و نستیهن آن شوخ مرد
چو هومان و کلباد و فرشیدورد
کجا هست گودرز زیشان بدرد
چو بشنید هومان بترسید سخت
بلرزید برسان برگ درخت
ز هومان دل من بسوزد همی
ز رویین روان برفروزد همی
چنین پاسخ آورد هومان بدوی
که ای شیر دل مرد پرخاشجوی
بدو گفت هومان که ای سرفراز
بدیدار پیرانت آمد نیاز
چنین گفت هومان به پیران شیر
که امروز شد جانم از رزم سیر
بشد تیز هومان هم اندر زمان
شده گونه از روی و آمد دمان
بدو گفت هومان که سندان نیم
برزم اندرون پیل دندان نیم