شماره ٩٩: شهيد خنده زخمم که تيغ همدم اوست

غزلستان :: بيدل دهلوی :: غزليات - بخش سوم

افزودن به مورد علاقه ها
شهيد خنده زخمم که تيغ همدم اوست
کباب گلشن داغم که شعله شبنم اوست
شکار ناز غزاليست ناتوان دل من
که رنگ دهر بفتراک بسته رم اوست
ترا بملک ملاحت سزد سليمانى
ازان نگين تبسم که غنچه خاتم اوست
ببرق تيغ تو نازم که در بهار خيال
هزار صبح تجلى مقابل دم اوست
چه ممکن است ززلفت برون طپيدن دل
که حسن هم زاسيران حلقه خم اوست
زتنگى دلم انديشه مى طپد در خون
چگونه محشر غم در فضاى مبهم اوست
بهار خاک باين رنگ و بوچه امکانست
نفس در آينه ما هواى عالم اوست
شهيد تيغ که زين وادى خراب گذشت
که شام و صبح هجوم غبار ماتم اوست
هواى الفت بيگانه مشربى داريم
قرار ما طلب اونشاط ما غم اوست
بهشت خرمى ماست مجمع امکان
ولى چه سود که شخص مروت آدم اوست
بچشم کم منگر (بيدل) ستمزده را
که آبروى محبت بديده نم اوست



مشاهده برنامه در فروشگاه اپل




نظرات نوشته شده



نظر بدهید