شماره ٧٧٠: آشفتگى ز عقل پذيرد دماغ ما
آشفتگى ز عقل پذيرد دماغ ما
فانوس گردباد شود بر چراغ ما
چون خون مرده در گل سرخش نشاط نيست
گويا که ريخت ماتميى رنگ باغ ما
ماييم و داغى از جگر گل فگارتر
ناخن مبادش آن که بکاود به داغ ما
اى بخت ما به ظلمت شبهاى غم خوشيم
روغن مکش ز ريگ براى چراغ ما
انجام خود در آينه شيشه ديده است
پيوند تاک مى برد انگور باغ ما
با آن که از شکسته دلى پر نمى زند
بر گرد سرو شيشه تذروست زاغ ما
صائب ز جويبار حيا آب خورده ايم
خورشيد چشم بسته درآيد به باغ ما
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
نظرات نوشته شده