شماره ٦٦٠: ز نوبهار شود چون شکفته لاله ما؟

غزلستان :: صائب تبریزی :: غزليات - بخش اول

افزودن به مورد علاقه ها
ز نوبهار شود چون شکفته لاله ما؟
که خون مرده کند باده را پياله ما
اگر چه بلبل ما هيچ فصل نيست خموش
يکى هزار شود در بهار ناله ما
کجا به ديده ما هر ستاره مى آيد؟
به روى ماه گشوده است چشم هاله ما
ز چشم شور همان در شکنجه ايم مدام
اگر چه شد چو هما استخوان نواله ما
به لوح ساده ز ما همچو صبح قانع شو
که حرف، نقطه سهوست در رساله ما
کنيم چشم به تسخير او چگونه سياه؟
که رم ز سايه خود مى کند غزاله ما
به ما سپهر سيه دل چه مى تواند کرد؟
به روى داغ گشوده است چشم لاله ما
نباشد از دل خود چون کباب ما صائب؟
که غير شيشه کسى نيست هم پياله ما



مشاهده برنامه در فروشگاه اپل




نظرات نوشته شده



نظر بدهید