شماره ٦١٨: زبان هر هرزه درايى به جان رساند مرا

زبان هر هرزه درايى به جان رساند مرا

لب خموش به دارالامان رساند مرا

ادا چگونه کنم شکر آه را، کاين تير

ز يک گشاد به چندين نشان رساند مرا

ز بى کسى چه شکايت کنم به هر ناکس؟

که بى کسى به کس بى کسان رساند مرا

اگر چه بى بروپالى است سنگ راه عروج

دل شکسته به آن دلستان رساند مرا

به ديده چون ندهم جاي، اشک را صائب؟

که سيل گريه به آن آستان رساند مرا

نظرات نوشته شده

اولین نفر برای نظر دادن باشید و نظرتان را در مورد این شعر از طریق فرم زیر ارسال کنید.