شماره ٥٩٠: مبر به جاى اطاعت به کار طاعت را

غزلستان :: صائب تبریزی :: غزليات - بخش اول

افزودن به مورد علاقه ها
مبر به جاى اطاعت به کار طاعت را
گران به خاطر مردم مکن عبادت را
قبول خلق حجاب است از قبول خدا
نهفته دار به مجمع ز خلق، طاعت را
اگر خداى جهان را سميع مى دانى
مکن بلند براى خدا تلاوت را!
به ميهمانى مردم مرو، وگر بروى
کم از فضيلت طاعت مدان اطاعت را
بشوى دست ز ورد و نماز، وقت طعام
ز انتظار مکن خون به دل جماعت را
چه لازم است کنى ختم، ميهمانى را؟
به مجمعى که روي، ختم کن تلاوت را
مگير از دهن خلق، حرف را زنهار
به آسيا چو شدى پاس دار نوبت را
ز خلق خوش، شکر و شير باش با احباب
ز روى ترش مکن تلخ، کام الفت را
مشو چو بى خبران از مناسبت غافل
مکن به خلوتيان جمع، اهل صحبت را
ضيافتى که در آنجا توانگران باشند
شکنجه اى است فقيران بى بضاعت را
درين زمان که عقيم است جمله صحبت ها
کناره گير و غنيمت شمار عزلت را
اگر قدم نتوانى ز بزم خلق کشيد
به گوش جان بشنو صائب اين نصيحت را



مشاهده برنامه در فروشگاه اپل




نظرات نوشته شده



نظر بدهید