شماره ٢١٩: ديد تا در آتش تعجيل، نعل لاله را

غزلستان :: صائب تبریزی :: غزليات - بخش اول

افزودن به مورد علاقه ها
ديد تا در آتش تعجيل، نعل لاله را
مى کند در هفته اى گل خنده يکساله را
هست در سرگشتگى آرامش صاحبدلان
نيست بى گردش وجودى شعله جواله را
عاشقان را قرب خوبان برنيارد از خمار
قسمت از مه يک دهن خميازه باشد هاله را
کاهلان را بيشتر باشد خطر از رهروان
مى زند از کاروان ها راهزن دنباله را
از ضعيفان دلخراشي، شاهد سنگين دلى است
از پرستاران کن اى بيمار، پنهان ناله را
شيوه هاى بى شمار دستگاه حسن او
مى زند مهر خموشى بر دهن دلاله را
بى جگر با سخت رويان چهره نتواند شدن
لاله و گل چون سپردارى نمايد ژاله را؟
مى شود از خال، حسن لاله رويان بيشتر
داغ زينت مى دهد دلهاى خوش پرگاله را
برنيايد مهر خاموشى به حفظ راز عشق
سد مومين نيست مانع آتش سياله را
دوربين مى گيرد از ايام، حيف خويش را
مى کند در هفته اى گل خنده يکساله را
مى رسد در پرده رزق تشنگان بسته لب
از تب گرم است سيرابى گل تبخاله را
فکر صائب گوش ها را مى کند تنگ شکر
اين گلوسوزى نباشد شکر بنگاله را



مشاهده برنامه در فروشگاه اپل




نظرات نوشته شده



نظر بدهید