شماره ٢٠: از جهان تا رشته تابى دسترس باشد ترا

غزلستان :: صائب تبریزی :: غزليات - بخش اول

افزودن به مورد علاقه ها
از جهان تا رشته تابى دسترس باشد ترا
هر سر خارى درين وادى عسس باشد ترا
چند از آميزش درياى وحدت چون حباب
پرده دار چشم کوته بين، نفس باشد ترا؟
تا تو مى لرزى به تار و پود هستى همچو موج
قسمت از درياى گوهر خار و خس باشد ترا
چشم بى شرم تو سيرى را نمى داند که چيست
در تلاش رزق تا حرص مگس باشد ترا
چون شرر در سنگ، بى برگى ترا دارد ضعيف
مى شوى سرکش اگر يک مشت خس باشد ترا
مى شوى افتاده تر، هر چند برخيزى ز جا
تا ز مردم دستگيرى ملتمس باشد ترا
شرم دار از حق، منال از بى کسى چون ناکسان
کيست آخر عالم ناکس که کس باشد ترا
از گرفتاران خود، صياد مى گيرد خبر
فکر روزي، چند در کنج قفس باشد ترا
آرزو کرده است آبستن ترا همچو زنان
زان ز دنيا هر زمان چيزى هوس باش ترا
صرف در پرداز دل کن قوت بازوى خويش
در جهان تيره صائب تا نفس باشد ترا



مشاهده برنامه در فروشگاه اپل




نظرات نوشته شده



نظر بدهید