شماره ٢٧٢: از روى آتشين تو دل آب مى شود

غزلستان :: صائب تبریزی :: غزليات - بخش ششم

افزودن به مورد علاقه ها
از روى آتشين تو دل آب مى شود
کوه شکيب چشمه سيماب مى شود
موج سراب سلسله جنبان تشنگى است
پروانه بيقرار ز مهتاب مى شود
در وجه کيميا زر خود خرج کردن است
هر خرده اى که صرف مى ناب مى شود
از پيچ و تاب رشته عمرش شود گره
هر قطره اى که گوهر شاداب مى شود
چون در نماز جمع کنم دل، که سبحه را
سرگشتگى زياده ز محراب مى شود
شبنم ز چشم باز گل از آفتاب چيد
اين راه طى به ديده بيخواب مى شود
مگسل ز اهل شوق که واصل شود به بحر
خار و خسى که همره سيلاب مى شود
اشک ندامت است مکافات چشم شور
تا مى رسد به زخم نمک آب مى شود
بى مزد نيست گريه شبهاى انتظار
آخر بياض ديده شکر خواب مى شود
پاپى که در مقام رضا گردد استوار
دست تسلى دل بيتاب مى شود
غفلت ز بس که در جگرم ريشه کرده است
صائب نمک به ديده من خواب مى شود



مشاهده برنامه در فروشگاه اپل




نظرات نوشته شده



نظر بدهید