شماره ١٣٤: جمعى که هوش خود به مى ناب داده اند
جمعى که هوش خود به مى ناب داده اند
خرمن به برق وخانه به سيلاب داده اند
در رابه روى دولت بيدار بسته اند
آن غافلان که تن به شکر خواب داده اند
عشاق در بهشت برين وا نمى کنند
چشمى کز آفتاب رخت آب داده اند
يک قطره از محيط پر از شور اشک ماست
اين بيقراريى که به سيماب داده اند
تا داده اندراه به دريا مرا چو سيل
بسيار گوشمال زسيلاب داده اند
مشاطگان ز سرمه دنباله دارچشم
در دست مست تيغ سيه تاب داده اند
چون آب شور تشنگى افزاست زخم او
تيغ ترا مگر به نمک آب داده اند
حق را ز غير دل طلب انها که مى کنند
در عين کعبه پشت به محراب داده اند
عالم سيه به ديده اش از داغ کرده اند
تا يک قدح به لاله مى ناب داده اند
صائب نظر به روى مسبب چسان کنند
جمعى که دل به عالم اسباب داده اند
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
نظرات نوشته شده