شماره ١١٠: آيينه ام ز روشنى آزار مى کشد
آيينه ام ز روشنى آزار مى کشد
خاطر به سير سبزه زنگار مى کشد
با زاهدان خشک مگو حرف حق بلند
منصور را ببين که چه از دار مى کشد
اين بوستان کيست که مژگان آفتاب
چون خار گردن از سر ديوار مى کشد
درمانده ملايمت من شده است خصم
اينجا ز موم نشتر آزار مى کشد
خواهد به ابر پنبه زدن برق داغ من
اين گل سرى به گوشه دستارمى کشد
آن زلف مشکبار که يادش بخير باد
يارب چه دور ازان گل رخسارمى کشد
از چشمه سار آبله ام آب مى خورد
خارى که نيشتر از دهن مار مى کشد
اى دوست غافلى که درين يک دو روزه هجر
صائب چها ز چرخ ستمکار مى کشد
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
نظرات نوشته شده