شماره ٣٠٤: اى غايت عيش اين جهانى

اى غايت عيش اين جهانى

اى اصل نشاط و شادمانى

گر روح بود لطيف روحى

ور جان باشد عزيز جانى

گفتى که چگونه اى تو بى ما

دور از تو بتا چنان که دانى

از درد تو سخت ناتوانم

رنجى برگير اگر توانى

کرديم به پرسشى قناعت

زين بيش همى مکن گرانى

گر دست رسى بدى به بوسى

کارى بودى هزارگانى

نظرات نوشته شده

اولین نفر برای نظر دادن باشید و نظرتان را در مورد این شعر از طریق فرم زیر ارسال کنید.