شماره ٦٧٩: گر چه ما راه طلب را پاى در گل مى رويم

غزلستان :: صائب تبریزی :: غزليات - بخش هفتم

افزودن به مورد علاقه ها
گر چه ما راه طلب را پاى در گل مى رويم
پيشتر از برق رفتاران به منزل مى رويم
وصل داديم شوق را افسرده سازد زان چو موج
گاه گاهى از دل دريا به ساحل مى رويم
گر به ظاهر نيست دست ما به زير بار خلق
ما به زير بار مردم از ته دل مى رويم
ديگران از دورى ظاهر اگر از دل روند
ما ز ياد همنشينان در مقابل مى رويم
گر چه مى دانيم گوهر نيست در بحر سراب
همچنان ما از پى دنياى باطل مى رويم
گر چه از دل مى رود از ديده غايب هر چه شد
ما ز دل چون مصرع برجسته مشکل مى رويم
سنگ راه ما نگردد پله افتادگى
با زمين گيرى چو نقش پا به منزل مى رويم
از در دل مى توان شد از دو عالم بى نياز
ما به هر در صائب از غفلت چو سايل مى رويم



مشاهده برنامه در فروشگاه اپل




نظرات نوشته شده



نظر بدهید