شماره ١١٦: جوهر ذاتى نمى خواهد ز کس اکسير خويش

غزلستان :: صائب تبریزی :: غزليات - بخش هفتم

افزودن به مورد علاقه ها
جوهر ذاتى نمى خواهد ز کس اکسير خويش
گوهر از گرد يتيمى مى کند تعمير خويش
کاسه فغفور رابر فرق خاقان بشکند
هرکه را باشد ولى نعمت ز چشم سير خويش
پيچ و تاب بيقرارى رشته جان من است
مى برم چون آب هرجامى روم زنجير خويش
آهوان ناز سگ ليلى به مجنون مى کنند
عشق در هر جا که باشد مى کند تأثير خويش
زخم من از گردخجلت رخنه ديوار شد
اينقدر غافل نباشد بود از نخجير خويش
مى برد رنگ از رخ ياقوت خون گرم ما
رحم کن اى سنگدل برجوهر شمشير خويش
در رکاب سيل نتوانى شدن واصل به بحر
تا نشويى دست رغبت صائب از تعمير خويش



مشاهده برنامه در فروشگاه اپل




نظرات نوشته شده



نظر بدهید