شماره ٣٠٣: برو که با دل پر درد و روى زرد بيايم

غزلستان :: وحشی بافقی :: غزلیات

افزودن به مورد علاقه ها
برو که با دل پر درد و روى زرد بيايم
اگر چو باد روى تند همچو گرد بيايم
هزار مرحله دورم فکند چرخ ز کويت
به جستجوى تو چون گرد باد فرد بيايم
مکن مکن که پشيمان شوى چو بر سر راهت
به عزم داد دل پر ز داغ و درد بيايم
به سوى ملک عدم گر چه از جفاى تو رفتم
اگر به لطف بگويى که باز گرد بيايم
مگو نيامده اى سوى ما بگو که چگونه
به صحبتى که مراکس طلب نکرد بيايم



مشاهده برنامه در فروشگاه اپل




نظرات نوشته شده



نظر بدهید