غزل شماره ۳۹۶
صبح است ساقیا قدحی پرشراب کن
دور فلک درنگ ندارد شتاب کن
زان پیشتر که عالم فانی شود خراب
ما را ز جام باده گلگون خراب کن
خورشید می ز مشرق ساغر طلوع کرد
گر برگ عیش می طلبی ترک خواب کن
روزی که چرخ از گل ما کوزه ها کند
زنهار کاسه سر ما پرشراب کن
ما مرد زهد و توبه و طامات نیستیم
با ما به جام باده صافی خطاب کن
کار صواب باده پرستیست حافظا
برخیز و عزم جزم به کار صواب کن
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
اشعار مرتبط
- گلبرگ را ز سنبل مشکین نقاب کن
- ز در درآ و شبستان ما منور کن
- ای نور چشم من سخنی هست گوش کن
- ساقی به نور باده برافروز جام ما
- دوش از مسجد سوی میخانه آمد پیر ما
نظرات نوشته شده