غزل شماره ۳۵۳

من ترک عشق شاهد و ساغر نمی کنم

صد بار توبه کردم و دیگر نمی کنم

باغ بهشت و سایه طوبی و قصر و حور

با خاک کوی دوست برابر نمی کنم

تلقین و درس اهل نظر یک اشارت است

گفتم کنایتی و مکرر نمی کنم

هرگز نمی شود ز سر خود خبر مرا

تا در میان میکده سر بر نمی کنم

ناصح به طعن گفت که رو ترک عشق کن

محتاج جنگ نیست برادر نمی کنم

این تقواام تمام که با شاهدان شهر

ناز و کرشمه بر سر منبر نمی کنم

حافظ جناب پیر مغان جای دولت است

من ترک خاک بوسی این در نمی کنم

اشعار مرتبط

نظرات نوشته شده

با سلام وادب اشعار جناب مرحوم حافظ بسیار آمیخته شده با تعبیرات واستعارات غامض و فهم دشوار که اگر درذیل اشعارش معنای تعابیر ومفهوم استعارات توضیح وبیان گردد تابازبان عرفانی وعارفانه وی آشنایی حاصل شود وشیرینی گفتار و حلاوت اشعارش بیشتر با جان دل مانوس گردد

پس چرا اون بیت رو حذف کردید که میگه شیخم به طنز گفت حرام است می مخور گفتم به چشم گوش به هر خر نمیکنم

مرد میهن آزادی را هم کاش برای تکمیل شعار مینوشتید .
سپاس بهره مند شدیم . به امید آزاددی میهن عزیزمان ایران