غزل شماره ۱۱۶
کسی که حسن و خط دوست در نظر دارد
محقق است که او حاصل بصر دارد
چو خامه در ره فرمان او سر طاعت
نهاده ایم مگر او به تیغ بردارد
کسی به وصل تو چون شمع یافت پروانه
که زیر تیغ تو هر دم سری دگر دارد
به پای بوس تو دست کسی رسید که او
چو آستانه بدین در همیشه سر دارد
ز زهد خشک ملولم کجاست باده ناب
که بوی باده مدامم دماغ تر دارد
ز باده هیچت اگر نیست این نه بس که تو را
دمی ز وسوسه عقل بی خبر دارد
کسی که از ره تقوا قدم برون ننهاد
به عزم میکده اکنون ره سفر دارد
دل شکسته حافظ به خاک خواهد برد
چو لاله داغ هوایی که بر جگر دارد
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
اشعار مرتبط
- آن کس که به دست جام دارد
- آن که از سنبل او غالیه تابی دارد
- دلی که غیب نمای است و جام جم دارد
- دل ما به دور رویت ز چمن فراغ دارد
- شاهد آن نیست که مویی و میانی دارد
نظرات نوشته شده
- کاظم در تاریخ ۱۵ آذر ۱۴۰۲ نوشته
- کسی که از ره تقوا قدم برون ننهاد به عزم میکده کنون ره سفر دارد واقعا عالیه کاش میکده هیچ وقت به نفسانیات تعبیر نشود بلکه عبور از زهد خشک و مقدس مآب به معنویت و تواضع و شکستگی تعبیر گردد