شماره ٢٦٨: اندوهگنى چرا؟ عراقى
غزلستان ::
فخرالدین عراقی ::
غزلیات
اندوهگنى چرا؟ عراقى
مانا که ز جفت خويش طاقى
غمگين مگر از فراق ياري؟
شوريده مگر ز اشتياقي؟
خون خور، که درين سراى پر غم
با هجر هميشه هم وثاقى
ياران ز شراب وصل سر مست
مخمو تو از شراب ساقى
ناگشته دمى ز خويش فانى
خواهى که شوى به دوست باقي؟
جان کن، که نه لايق وصالى
خون بار، که در خور فراقى
چون در خور وصل نيست بودت
اى کاش نبودي، اى عراقى
نظرات نوشته شده