غزل شماره ۶۰۱
ما بار دگر گوشه خمار گرفتيم
داديم دل از دست و پى يار گرفتيم
دعوى دو کون از دل خود دور فکنديم
پس در ره جانان پى اسرار گرفتيم
از هر دو جهان مهر يکى را بگزيديم
و از آرزوى او کم اغيار گرفتيم
گفتند خودى تو درين راه حجاب است
ترک خودى خويش به يکبار گرفتيم
اى بس که چو پروانه پر سوخته از شمع
در کوى رجا دامن پندار گرفتيم
از کعبه جان چون که نديديم نشانى
از کعبه ظاهر ره خمار گرفتيم
از خرقه و تسبيح چو جز نام نديديم
چه خرقه چه تسبيح که زنار گرفتيم
زين دين به تزوير چو دل خيره فروماند
اندر ره دين شيوه کفار گرفتيم
چون هرچه جز او هست درين راه حجاب است
پس ما به يقين مذهب عطار گرفتيم
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
نظرات نوشته شده