غزل شماره ۳۹۵
اى تو را با هر دلى کارى دگر
در پس هر پرده غمخوارى دگر
چون بسى کار است با هر کس تورا
هر کسى را هست پندارى دگر
لاجرم هرکس چنان داند که نيست
با کست بيرون ازو کارى دگر
چون جمالت صد هزاران روى داشت
بود در هر ذره ديدارى دگر
لاجرم هر ذره را بنموده اى
از جمال خويش رخسارى دگر
تا نماند هيچ ذره بى نصيب
داده اى هر ذره را يارى دگر
لاجرم دادى تو يک يک ذره را
در درون پرده بازارى دگر
چون يک است اصل اين عدد از بهر آنست
تا بود هر دم گرفتارى دگر
اى دل سرگشته تا کى باشدت
هر زمانى درد و تيمارى دگر
کى رسد از دين سر مويى به تو
زير هر موييت زنارى دگر
خيز و ايمان آر و زنارت ببر
توبه کن مردانه يکبارى دگر
دل منه بر هيچ چون عطار هيچ
تا کيت هر لحظه دلدارى دگر
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
نظرات نوشته شده