غزل شماره ۱۹۹
چون شراب عشق در دل کار کرد
دل ز مستى بيخودى بسيار کرد
شورشى اندر نهاد دل فتاد
دل در آن شورش هواى يار کرد
جامه دريوزه بر آتش نهاد
خرقه پيروزه را زنار کرد
هم ز فقر خويشتن بيزار شد
هم ز زهد خويش استغفار کرد
نيکويى هائى که در اسلام يافت
بر سر جمع مغان ايثار کرد
از پى يک قطره درد درد دوست
روى اندر گوشه خمار کرد
چون ببست از هر دو عالم ديده را
در ميان بيخودى ديدار کرد
هستى خود زير پاى آورد پست
وز بلندى دست در اسرار کرد
آنچه يافت از يارى عطار يافت
وآنچه کرد از همت عطار کرد
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
نظرات نوشته شده