تا زلف تو همچو مار مى پيچد
جان بى دل و بى قرار مى پيچد
دل بود بسى در انتظار تو
در هر پيچى هزار مى پيچد
زان مى پيچم که تاج را چندين
زلف تو کمندوار مى پيچد
بس جان که ز پيچ حلقه زلفت
در حلقه بى شمار مى پيچد
بس دل که ز زلف تابدار تو
چو زلف تو تابدار مى پيچد
بس تن که ز بار عشق يک مويت
بى روى تو زير دار مى پيچد
تو مى گذرى ز ناز بس فارغ
و او بر سر دار زار مى پيچد
هر دل که شکار زلف تو گردد
جان مى دهد و چو مار مى پيچد
ترکانه و چست هندوى زلفت
بس نادره در شکار مى پيچد
هر دل که ز دام زلف تو بجهد
زان چهره چون نگار مى پيچد
چون مى پيچد فريد بپذيرش
زيرا که به اضطرار مى پيچد