شماره ۹٢٠: اى سر زلف ترا پيشه سمن فرسائى
اى سر زلف ترا پيشه سمن فرسائى
وى لب لعل تراى عادت روح افزائى
رقم از غاليه بر صفحه ديباچه زنى
مشک تاتار چرا بر گل سورى سائى
لعل در پوش گهر پاش ترا لؤلؤى تر
چه کند کز بن دندان نکند لالائى
روى خوب تو جهانيست پر از لطف و جمال
وين عجبتر که تو خورشيد جهان آرائى
گفته بودى که ازو سير برايم روزى
چون مرا جان عزيزى عجب ار برنائى
همه شب منتظر خيل خيال تو بود
مردم ديده من در حرم بينائى
گر نپرسى خبر از حال دلم معذورى
که سخن را نبود در دهنت گنجائى
تو مرا عمر عزيزى و يقين مى دانم
که چو رفتى نتوانى که دگر باز آئى
لب شيرين تو خواجو چو بدندان بگرفت
از جهان شور برآورد بشکر خائى
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
نظرات نوشته شده