شماره ۹٠٨: مستى ز چشم دلکش ميگون يار جوى

غزلستان :: خواجوی کرمانی :: غزلیات

افزودن به مورد علاقه ها
مستى ز چشم دلکش ميگون يار جوى
وز جام باده کام دل بيقرار جوى
اکنون که بانگ بلبل مست از چمن بخاست
با دوستان نشين و مى خوشگوار جوى
گر وصل يار سرو قدت دست مى دهد
چون سرو خوش برآى و لب جوبيار جوى
فصل بهار باده گلبوى لاله گون
در پاى گل ز دست بتى گلعذار جوى
از باغ پرس قصه بتخانه بهار
و انفاس عيسوى ز نسيم بهار جوى
اى دل مجوى نافه مشکل ختا وليک
در ناف شب دو سلسله مشکبار جوى
خود را ز نيستى چو کمر در ميان مبين
يا از ميان موى ميانان کنار جوى
خواهى که در جهان بزنى کوس خسروى
در باز ملک کسرى و مهر نگار جوى
بعد از هزار سال که خاکم شود غبار
بوى وفا ز خاک من خاکسار جوى
هر دم که بيتو بر لب سرچشمه بگذرم
گردد روان ز چشمه چشمم هزار جوى
خواجو اگر چنانکه در اين ره شود هلاک
خونش ز چشم جادوى خونخوار يار جوى



مشاهده برنامه در فروشگاه اپل




نظرات نوشته شده



نظر بدهید