ز رارض دار سعدى يا بارق الغوادى
طف حول ربع سلمى يا ذارع البوادى
غافل مشو ز سوزم چون آه سينه ديدى
و انديشه کن ز آتش چون دود گشت بادى
نار الهموم هاجت من قلبى اشتعالا
ماه الغرام تجرى من مد معى کواد
کس را مباد ازينسان حاصل ز درد هجران
بيخويشى و غريبى رندى و نامرادى
فى اضلعى حللتم کالسر فى الجنان
فى مقلتى نزلتم کالنور فى السواد
هر چند بى هدايت واصل نمى توان شد
در عشق سالکانرا جز عشق نيست هادى
يا مولعا بهجرى لايمکن اصطبارى
يا زايرا لغيرى ماغبت عن فؤادى
خواجو چونيک نامى در راه عشق ننگست
تا در پى صلاحى ميدان که در فسادى