شماره ٧١٩: ببوستان مى گل بوى لاله گون مستان

غزلستان :: خواجوی کرمانی :: غزلیات

افزودن به مورد علاقه ها
ببوستان مى گل بوى لاله گون مستان
مگر ز دست سمن عارضان پردستان
جهان ز عمر تو چون داد خويش مى گيرد
تو نيز کام دل از لذت جهان بستان
کنونکه فصل بهاران رسيد و موسم گل
خوشا نواحى يزد و نسيم اهرستان
چه نکهتست مگر بوى دوستانست اين
چه منزلست مگر طرف بوستانست آن
منم جدا شده از يار و منقطع ز ديار
چو بلبلان چمن دور مانده از بستان
سفر گزيدم و بسيار خون دل خوردم
چودر مصيبت سهراب رستم دستان
باختيار کسى هرگز اختيار کند
جرون و تشنگى و باد گرم و تابستان
مکن ملامت خواجو که عاقلان نکنند
ز بيم حکم قضا اعتراض برمستان



مشاهده برنامه در فروشگاه اپل




نظرات نوشته شده



نظر بدهید