شماره ٦٦٣: من آن مرغ همايونم که باز چتر سلطانم
من آن مرغ همايونم که باز چتر سلطانم
من آن نوباوه قدسم که نزل باغ رضوانم
چو جام بيخودى نوشم جهانرا جرعه دان سازم
چو در ميدان عشق آيم فرس برآسمان رانم
چراغ روز بنشيند شب ار چون شمع برخيزم
ز مهرم آستين پوشد مه ار دامن برافشانم
ز معنى نيستم خالى بهر صورت که مى بينم
بصورت نيستم مايل بهر معنى که مى دانم
اگر پنهان بود پيدا من آن پيداى پنهانم
وگر نادان بود دانا من آن داناى نادانم
هماى گلشن قدسم نه صيد دانه و دامم
تذرو باغ فردوسم نه مرغ اين گلستانم
چه در گلخن فرود آيم که در گلشن بود جايم
درين بوم از چه رو پايم که باز دست سلطانم
من آن هشيار سرمستم که نبود بى قدح دستم
نگويم نيستم هستم بلى هم اين و هم آنم
سراندازى سرافرازم تهى دستى جهان بازم
سبکسارى گران سيرم سبک روحى گرانجانم
سپهر مهر را ماهم جهان عشق را شاهم
بتانرا آستين بوسم مغانرا آفرين خوانم
اگر ديو سليمانم ز خاتم نيستم خالى
ولى مهر پرى رويان بود مهر سليمانم
چو خضرم زنده دل زيرا که عشقست آب حيوانم
چو نوحم نوحه گر زانرو که در چشمست طوفانم
بهر دردى که درمانم همان دردم دوا باشد
که هم درمان من دردست و هم دردست درمانم
منم هم چشم و هم طوفان که طوفانست در چشمم
منم هم جان و هم جانان که جانانست در جانم
برو از کفر و دين بگذر مرا از کفر دين مشمر
که هم ايمان من کفرست و هم کفرست ايمانم
که مى گويد که از جمعى پريشان مى شود خواجو
مرا جمعيت آن وقتست کز جمعى پريشانم
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
نظرات نوشته شده