شماره ٤٥٩: مرا دليست که تا جان برون نمى آيد
مرا دليست که تا جان برون نمى آيد
تاب طره جانان برون نمى آيد
چو ترک مهوش کافر نژاد من صنمى
ز خيلخانه خاقان برون نمى آيد
چو روى او سمن از بوستان نمى رويد
چو لعل او گهر از کان برون نمى آيد
نمى رود نفسى کان نگار کافر دل
بقصد خون مسلمان برون نمى آيد
تو از کدام بهشتى که با طراوت تو
گلى ز گلشن رضوان برون نمى آيد
برون نمى رود از جان دردمند فراق
اميد وصل تو تا جان برون نمى آيد
حسود گو چو شکر مى گداز و ميزن جوش
که طوطى از شکرستان برون نمى آيد
ببوى يوسف مصر اى برادران عزيز
روانم از چه کنعان برون نمى آيد
به قصد جان گدا هر چه مى توان بکنيد
که او ز خلوت سلطان برون نمى آيد
چه سود در دهن تنگ او سخن خواجو
که هيچ فايده از آن برون نمى آيد
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
نظرات نوشته شده