شماره ٣٢٥: اسير قيد محبت ز جان نينديشد

غزلستان :: خواجوی کرمانی :: غزلیات

افزودن به مورد علاقه ها
اسير قيد محبت ز جان نينديشد
قتيل ضربت عشق از سنان نينديشد
غريق بحر مودت ز سيل نگريزد
حريق آتش مهر از دخان نينديشد
شکار دانه هستى ز دام سر نکشد
مقيم خانه رندى ز خان نينديشد
ز هاى و هوى رقيبان چه غم که شبرو عشق
ز هاى و هوى سگ پاسبان نينديشد
گرم تو صيد شوى گو حسود جان ميده
که گرگ چو بره برد از شبان نينديشد
چو گل نقاب برافکند بلبل سحرى
فغان برآرد و از باغبان نينديشد
ز نوک ناوک چشمت چه غم که در صف عشق
کسى سپه شکند کو ز جان نينديشد
ترا که غارت دل مى کنى چه غم ز کسى
که هر که ره زند از کاروان نينديشد
کرا به جان جهان دسترس بود هيهات
مگر کسى که ز جان و جهان نينديشد
نسيم باد صبا چون بگل در آويزد
ز شور بلبل فرياد خوان نينديشد
چه سست مهر طبيبى که درد خواجو را
دوا تواند و زان ناتوان نينديشد



مشاهده برنامه در فروشگاه اپل




نظرات نوشته شده



نظر بدهید