شماره ١٩: مگذر اى يار و درين واقعه مگذار مرا

غزلستان :: خواجوی کرمانی :: غزلیات

افزودن به مورد علاقه ها
مگذر اى يار و درين واقعه مگذار مرا
چون شدم صيد تو بر گير و نگهدار مرا
اگرم زار کشى ميکشى و بيزار مشو
زاريم بين و ازين بيش ميازار مرا
چون در افتاده ام از پاى و ندارم سر خويش
دست من گير و دل خسته بدست آر مرا
بى گل روى تو بس خار که در پاى منست
کيست کز پاى برون آورد اين خار مرا
برو اى بلبل شوريده که بى گلروئى
نکشد گوشه خاطر سوى گلزار مرا
هر که خواهد که بيک جرعه مرا دريابد
گو طلب کن بدر خانه خمار مرا
تا شوم فاش بديوانگى و سرمستى
مست وآشفته برآريد ببازار مرا
چند پندم دهى اى زاهد و وعظم گوئى
دلق و تسبيح ترا خرقه و زنار مرا
ز استانم ز چه بيرون فکنى چون خواجو
خاک را هم ز سرم بگذر و بگذار مرا



مشاهده برنامه در فروشگاه اپل




نظرات نوشته شده



نظر بدهید