شماره ١٧٣

غزلستان :: عرفی شیرازی :: مثنوی

افزودن به مورد علاقه ها
اى نه فلک ز خوشه صنع تو دانه
وز قصر کبرياى تو عرش آستانه
در تنگناى کوچه شهر جلال تو
وسعت گه زمانه کمين کار خانه
پرواز گاه طائر صنعت کجا بود
جائى که دارد از دو جهان آشيانه
نه توسن سپهر سراسيمه ميدود
تا حکمتت گرفته بکف تازيانه
ذات تو قادر است بايجاد هر محال
الا بآفريدن چون خود يگانه
عفوت ثواب دشمن و حلمت گناه دوست
هر گام چيده عاطفتت آب و دانه
عرفى تمام معصيت اما بدست او
هست از عنايت تو عنان بهانه



مشاهده برنامه در فروشگاه اپل




نظرات نوشته شده



نظر بدهید