شماره ١٤٤

غزلستان :: عرفی شیرازی :: مثنوی

افزودن به مورد علاقه ها
منم که پاره غم در دهان غم دارم
بزير ناصيه صد داستان غم دارم
دلى که زخم پذيرى کند نميدانم
وگرنه تير نفس در کمان غم دارم
از آن به تيغ غم آيم که درد کانچه عشق
هزار قافله عشرت زيان غم دارم
چه شد که جان بغمت داده ام بگفته عشق
اگر غمت بگريزد ضمان غم دارم
گر از بهشت شود معصيت عنان تابم
هزار شکر که صد بوستان غم دارم
ازان ديار عدم شد مسخرم عرفى
که صد سپاه بلا در عنان غم دارم



مشاهده برنامه در فروشگاه اپل




نظرات نوشته شده



نظر بدهید