شماره ٣٧

غزلستان :: عرفی شیرازی :: مثنوی

افزودن به مورد علاقه ها
منزلگه دلها همه کاشانه عشق است
هرجا که دلى گمشده در خانه عشق است
ويرانه جاويد بماند دل بى عشق
آن دل که شود آباد ويرانه عشق است
فرزانه درآيد به پرى خانه مقصود
هرکس که در اين باديه ديوانه عشق است
پيمانه زهر فلکم تلخ نسازد
اين حوصله تلخى کش پيمانه عشق است
هرکس بلبش گرم شود چشم تبسم
با او نشينندکه بيگانه عشق است
عرفى دل و دين باخته دلخوش او باش
اينها ثمرکاشتن دانه عشق است



مشاهده برنامه در فروشگاه اپل




نظرات نوشته شده



نظر بدهید