ويلن تاجبخش
شنيده ام که به شاهان عشق بخشى تاج
به تاج عشق تو من مستحقم و محتاج
تو تاج بخشى و من شهريار ملک سخن
به دولت سرت از آفتاب دارم تاج
کمان آرشه زه کن که تير لشگر غم
بر آن سر است که از قلب ما کند آماج
اگر که سالک عشقى به پير دير گراى
که گفته اند قمار نخست با ليلاج
به پاى ساز تو از ذوق عرش کردم سير
که روز وصل تو کم نيست از شب معراج
زبان شعر نيالوده ام به مدح کسى
وليک ساز تو از طبع من ستاند باج
به تکيه گاه تو اى تاجدار حسن و هنر
سزد ز سينه سيمين سرير مرمر و عاج
به قول خواجه گر از جام مى کناره کنم
به دور لاله دماغ مرا کنيد علاج
به روزگار تو يابد کمال موسيقى
چنانکه شعر، به دوران شهريار رواج
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
اشعار مرتبط
نظرات نوشته شده