مکتب حافظ
گذار آرد مه من گاهگاه از اشتباه اينجا
فداى اشتباهى کآرد او را گاهگاه اينجا
مگر ره گم کند کو را گذار افتد به ما يارب
فراوان کن گذار آن مه گم کرده راه اينجا
کله جا ماندش اين جا و نيامد ديگرش از پى
نيايد فى المثل آرى گرش افتد کلاه اينجا
نگويم جمله با من باش و ترک کامکاران کن
چو هم شاهى و هم درويش گاه آنجاو گاه اينجا
هواى ماه خرگاهى مکن اى کلبه درويش
نگنجد موکب کيوان شکوه پادشاه اينجا
توئى آن نوسفر سالک که هر شب شاهد توفيق
چراغت پيش پا دارد که راه اينجا و چاه اينجا
بيا کز دادخواهى آن دل نازک نرنجانم
کدورت را فرامش کرده با آئينه آه اينجا
سفر مپسند هرگز شهريار از مکتب حافظ
که سير معنوى اينجا و کنج خانقاه اينجا
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
اشعار مرتبط
نظرات نوشته شده