غزل شماره ۲۹۷۳

غزلستان :: مولوی :: دیوان شمس - غزلیات
مشاهده برنامه «دیوان شمس» در فروشگاه اپل


افزودن به مورد علاقه ها
ای از جمال حسن تو عالم نشانه‌ای
مقصود حسن توست و دگرها بهانه‌ای
نقاش را اگر ز جمال تو قبله نیست
مقصود او چه بود ز نقشی و خانه‌ای
ای صد هزار شمع نشسته بدین امید
گرد تنور عشق تو بهر زبانه‌ای
ای حلقه‌های زلف خوشت طوق حلق ما
سازید مرغ روح در آن حلقه لانه‌ای
گویی میان مجلس آن شاه كی رسم
نی آن كرانه دارد و نی این میانه‌ای
این داد كیست مفخر تبریز شمس دین
زان دولتی كه داد درختی ز دانه‌ای

امیدبهانهتبریزحلقهدولتزلفشمععشقمقصود


مشاهده برنامه در فروشگاه اپل


اشعار مرتبط



نظرات نوشته شده



نظر بدهید