غزل شماره ۲۷۶۷

غزلستان :: مولوی :: دیوان شمس - غزلیات
مشاهده برنامه «دیوان شمس» در فروشگاه اپل


افزودن به مورد علاقه ها
گر یار لطیف و باوفایی
ور از دل و جان از آن مایی
خواهم كه در این میان درآیی
ای ماه بگو كه كی برآیی
چون صورت جان لطیف كاری
از حلقه چرا تو بركناری
وز یارك خود دریغ داری
ای ماه بگو كه كی برآیی
برخیز كه ما و تو چو جانیم
وز رازك همدگر بدانیم
آخر نه من و تو یاركانیم
ای ماه بگو كه كی برآیی
دریاب كه بر در خداییم
آخر بنگر كه ما كجاییم
تا رقص كنان ز در درآییم
ای ماه بگو كه كی برآیی
ای جان و جهان چرا چنینی
چون یارك خویش را نبینی
در گوشه روی ترش نشینی
ای ماه بگو كه كی برآیی
چونی تو و آن دل لطیفت
و آن صورت و قامت ظریفت
خواهم كه شوم شبی حریفت
ای ماه بگو كه كی برآیی
در جمله عالم الهی
وز دامن ماه تا به ماهی
آن شد كه تو گویی و بخواهی
ای ماه بگو كه كی برآیی

جهانحریفحلقهخدادامندریابدریغرقصوفا


مشاهده برنامه در فروشگاه اپل


اشعار مرتبط



نظرات نوشته شده



نظر بدهید