غزل شماره ۲۷۵۵

غزلستان :: مولوی :: دیوان شمس - غزلیات
مشاهده برنامه «دیوان شمس» در فروشگاه اپل


افزودن به مورد علاقه ها
چون عشق كند شكرفشانی
در جلوه شود مه نهانی
بینی كه شكر كران ندارد
خوش می‌خوری و همی‌رسانی
می‌غلط به هر طرف كه غلطی
بر سبزه سبز بوستانی
گر ز آنك كله نهی وگر نی
شاهنشه جمله خسروانی
آن را بینی كه من نگویم
زیرا كه بگویمت بدانی
چون چشم تو وا كنند ناگه
بر شهر عظیم آن جهانی
ماننده طفل نوبزاده
خیره نگری و خیره مانی
تا چشم بر آن جهان نشیند
چاره نبود از این نشانی
بگریز به نور شمس تبریز
تا كشف شود همه معانی

بوستانتبریزجهانخسروسبزهعشقچشم


مشاهده برنامه در فروشگاه اپل


اشعار مرتبط



نظرات نوشته شده



نظر بدهید