غزل شماره ۱۸۷۸
من گوش كشان گشتم از لیلی و از مجنون
آن می كشدم زان سو وین می كشدم زین سون
یك گوش به دست این یك گوش به دست آن
این می كشدم بالا وان می كشدم هامون
از دست كشاكش من وز چرخ پرآتش من
می گردم و می نالم چون چنبره گردون
آن لحظه كه بی‌هوشم ز ایشان برهد گوشم
می غلطم چون شاهان در اطلس و در اكسون
من عاشق آن روزم می درم و می دوزم
بر خرقه بی‌چونی می زن تگلی بی‌چون
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
اشعار مرتبط
- پرده دل می‌زند زهره هم از بامداد
- ای با من و پنهان چو دل از دل سلامت می كنم
- دوش از بت من جهان چه می‌شد
- طواف حاجیان دارم بگرد یار می گردم
- بویی همی‌آید مرا مانا كه باشد یار من
نظرات نوشته شده