غزل شماره ۱۷۰۱

غزلستان :: مولوی :: دیوان شمس - غزلیات
مشاهده برنامه «دیوان شمس» در فروشگاه اپل


افزودن به مورد علاقه ها
آوازه جمالت از جان خود شنیدیم
چون باد و آب و آتش در عشق تو دویدیم
اندر جمال یوسف گر دست‌ها بریدند
دستی به جان ما بر بنگر چه‌ها بریدیم
رندان و مفلسان را پیداست تا چه باشد
این دلق پاره پاره در پای تو كشیدیم
در عشق جان سپاران مانند ما هزاران
هستند لیك چون تو در خواب هم ندیدیم
ماننده ستوران در آب وقت خوردن
چون عكس خویش دیدیم از خویش می رمیدیم

آتشخوابدلقرندانعشق


مشاهده برنامه در فروشگاه اپل


اشعار مرتبط



نظرات نوشته شده



نظر بدهید